به گزارش چغادک نیوز رباب عبیدی در یادداشتی پیرامون خاطرات خود در ایام انقلاب نوشت:  اعتراضات و درگوشیهای مخفیانه سالیانی چند بود که در جامعه و بین اقشار مختلف مردم ظهور و بروز داشت منتهی بدین سبب که رهبر ومقتدایی به منظور انسجام وهم گرایی وجود نداشت این جنبشها قوت و قوام نیافته بود.

به خاطرم میآید که کم وبیش آن زمان که هنوز از سیاست و اوضاع مملکت سردر نمی آوردم همیشه از پدرم که از بازاریان سرشناس شهرو با بازاریان تهران مراوده داشت حرفهایی در خصوص اینکه شاه مملکت را به فساد کشیده وهر کس که اعتراضی کند را به زندان میاندازد ویا اینکه مملکت را غارت کردند، می‌شنیدم.

ولی هنوز سنم به درک اینگونه مسائل قد نمی داد ولی کم کم که رشد یافتم وبه معنا ومفهوم مسائل اجتماعی وسیاسی واین دست مفاهیم آشنا شدم در زمان پیش از انقلاب که پانزده سال بیش نداشتم از معدود کسانی بودم که در دبیرستان شاهدخت سابق که بعدها صدیقه رضایی نام گرفت بر علیه شاه تظاهرات براه میانداختیم.

یادم میآید حتی از سوی همکلاسیهایم مورد هجمه قرار میگرفتم که شما که دختر یک سرمایه دار هستید چگونه دم از دفاع از مردم مستضعف وستم دیده میزنید که در پاسخ عنوان مینمودم که پدرم از همین قشر پایین دست جامعه بوده وبا فقر و تنگدستی نه تنها نا آشنا نبوده بلکه درد آشنا هستیم واز آن گذشته مشکل جامعه ما فقط فقر نیست بلکه فساددر همه ابعاد وارکانی  است که جامعه را آلوده ودرخودغرق نموده است.

در اولین روز تظاهرات در مدرسه عکس شاه بود که از طبقه دوم این دبیرستان از اتاقها جمع آوری وبه نشانه اعتراض به پایین پرتاب میشد نیروهای سرکوبگر گارد شاه که اوضاع را متشنج دیدند اقدام به پرتاب گاز اشک آور به داخل حیاط مدرسه نمودند و مسئولین مدرسه که در گشودن درب دبیرستان برای عدم  پیوستن معترضین به صف تظاهر کنندگان دبیرستان سعادت مقاومت میکردند به ناچاراقدام به گشودن درب نمودندوبدین سبب اتحاد بین دانش آموزان انقلابی شکل گرفت و تا بازار کشیده وبه تعطیلی بازار انجامید.

بدین گونه پس از یکسال برپایی تظاهرات و اعتراضات متعدد در خیابانهای اصلی شهرازجمله خیابان فرودگاه سابق که منزل ما درجوار آن قرار داشت، ادامه می یافت وگهگاهی که نیاز بود درب خانه ما به روی تظاهر کنندگان به منظور پناه گرفتن وفرار از دست نیروهای ضد شورش باز میشد واز آن طریق به کوچه های پشتی هدایت میشدند.

سرانجام انقلاب در ۲۲بهمن ۵۷ با اتحاد بین مردم به پیروزی رسید وحال موقع عمل نمودن به همه وعده ها وزدودن همه نا پاکیها که به نام فساد شاه و اطرافیان او از آن یاد میشداعم از سیاسی وغیر سیاسی بود، فرا رسید ولی شیرینی کام مردم از پیروزی انقلاب دیری نپایید ودر بهبوهه تشکیل جهاد سازندگی ومتشکل شدن مردم به منظور عمران و آبادی شهرها وروستاهها، جنگ طاقت فرسای هشت ساله بین عراق و ایران با تجاوز عراق به خاک خوزستان شکل گرفت.

آنچه رمق و توان در مردم وجود داشت برای دفاع از مرز و بوم به کار گرفته شد و مردم دلیرانه وشهامت طلبانه در جبهه ها و پشت جبهه هاخلوص نیت خودرا به ایران وانقلاب به منصه ظهور گذاشتند ولی در همین گیرودارسعی مسئولینی که در آنزمان اداره مملکت را به عهده داشتند این بود که با تمام توان ضمن اقتدار در پشتیبانی و دفاع از مرزها نسبت به متعادل نگه داشتن اقتصاد و مهار کردن تورم و ایستادگی هر چه تمامتر درمقابل مشکلات اهتمام ورزند وبا وجود جنگ توان فرسا، اقدام به رسیدگی به روستاها که آنزمان از لحاظ امکانات رفاهی فاقد آب لوله کشی وبرق واسفالت راههای شوسه بود، نمودند.

درخصوص دستاوردهایی که این انقلاب برای مردم داشته میتوان در زمینه فرهنگی وسیاسی که به  جهت ارتقا ورشد سطح آگاهی و بالندگی سیاسی مردم و مشارکت در حوزه های گوناگون سیاسی، به شرکت در انتخابات متعدد در شش موضوع مختلف ازجمله انتخابات تعیین نوع نظام حکومتی، انتخابات قانون اساسی وغیروکه بیانگر اوج مشارکت مردم در اداره امور حکومتی است،اشاره نمود.

یکی دیگر از دستاوردهای انقلاب دستیابی به علم و فن آوری مانند نانو تکنولوژی ،دستاوردهای صنعتی مانند نفت وگازوپتروشیمی، دستاوردهای نظامی، دستاوردهای مربوط به زیرساختهای شهری نظیرایجاد وتوسعه شبکه گاز شهری،افزایش راههای اصلی وفرعی،توسعه راه آهن،افزایش فرودگاهها،افزایش تعداد بنادر و ارتقا ظرفیت آنها،ساخت وتوسعه پایانه های مسافربری وباربری در اکثر شهرها،توسعه ناوگان دریایی ودراختیار داشتن بزرگترین ناوگان دریایی منطقه در عرصه حمل ونقل اشاره نمود.

امید است که مسئولین دست اندرکاراعم از پایین دستی وبالا دستی ضمن رفع نواقص موجود که باعث نارضایتی خصوصا قشر ضعیف و کم درآمدجامعه کنونی شده، نسبت به مهیا نمودن بیش از پیش زیر ساخت های توسعه وپیشرفت به جهت گنجاندن ایران عزیز در زمره کشورهای پیشرفته جهان، آینده فرزندان این مرز و بوم راکه وارثان تصمیمات امروز ودیروزمابوده وهستند را بیش از گذشته بالنده ودر همه دوران به عنوان پرافتخارترین کشورهای جهان،سکوهای ترقی را پله به پله طی نمایندوبه گذشتگان با درایت و مدبرخود ببالند.

رباب عبیدی (اولین بانوی نماینده درشهربوشهر وعضو دو دوره  شورای اسلامی شهر بوشهر)