به گزارش چغادک نیوز: حیدر مجدنیا در یاد داشتی نوشت: فارغ از بحت تشکیلاتی چپ و راست ،اصلاح طلب واصولگرا، مستقل و یا سایر القاب نمادین و حزب وحزب گرایی هایی که فقط و فقط نامی را بدنبال خود یدک می کنند، بدون تعصب از حزب یا گروه به عقیده و باورم تمامی هر آنچه که امروز دامنگیر مردم گردیده است و همگان را در بحران و منجلاب نافرجام و بدترین برهه از زمان انقلاب غرق نموده است چیزی نیست جز ناامیدی به آینده.

مردمی که در تداوم انقلاب خویش از سرزمین خود با نثار خون وجان خود ایثار نمودند واجازه یک وجب اشغال خاک مهین را طی جنگ تمام عیار به دشمنان ندادند برایشان تحمل کمبود ها ی مایحتاجات زندگی روزمره به یک فرهنگ وآرمان تبدیل شده بود تا اینک شرایط را به هر قیمتی سپری نمودند و پذیرفتند که همگان بسان لشکر برگشته از میدان هستند وسپس اندکی قبل تر در تقسیم بندی رفاه اجتماعی دو قشر به عینه حضور داشتند.

فقیر و غنی یعنی اینکه قشر جامعه ما در دو سطح عالی ،دارای شرایط خوب و مرفع بودن یا اکثرا”کسانی بودند که در زیر خط فقر کوله بار زندگی خویش را با تحمل و چشمداشتی به آینده به دوش می کشیدند واندک بارقه ای ازامید باتوجه به شعارهای خوش رنگ ولعاب دردو دوره دولت در دلشان داشتند.اما متاسفانه هم اینک فقر وغنا یکرنگ شدند چون امیدی ندارند وهمگی درهاله ای ازناامیدی ویاس، وهوای دلشان گرگ ومیشی شده وهرکس پاروهارا رها کرده ودرکف قایق معلقی که به هیچ کجا نمی رود، سکوت کرده اند که چرا اینچنین شده است ؟.مردم همیشه درصحنه وبابصیرت برای تحمل بیشتر و ندیدن سختی های بی امان روزمره وفرار از بیداری، خودشان را بخواب زده اند وحریم حرمت های نظام وخونی که با افتخارو اشتیاق دادند نگه میدارند اما شما دولتیان و مجریان چرا؟

شما مسئولان اجرایی کشور انگار از مسیراولیه واصلی انقلاب تغییر سو داده اید! مسیرتان کجاست؟ بخودتان بیائید ملت خسته شده اند.

هدفتان را اندکی باز بینی کنید اگر مردم دست برداشته اند معنایش این نیست که شما هر چیزی را دست کنید و بردارید نخیر مردم بیدارند اما حجب و حیاء دارند و به پاس خون ها و جانبازی ها ورشادت هایشان پای انقلاب شان ایستاده اند اما شما چرا بی خیال مردم شده اید؟

یادتان باشد مردم را اسیر قفس گرفتاری، فشاراقتصادی، بیکاری، تورم وگرانی، نایابی و کمبودها و….نکنید،فکر می کنید اینان پرواز کردن را یادشان می رود نخیر.ای کاش خواب بودید اما حیف که خودتان را بخواب زده اید و نمی خواهید ببینید که مردمی که همیشه و همه جا از انها نام می برید و هزینه بنامشان هزینه میکنید چطور دارند در بدترین شرایط و حالت در این ایام بعد از چهل سال از گذشت انقلاب تحمل می کنند، شما خودتان را به بی راهه نزنید بخدا صدای شکستن استخوان کمر مردم را می شنوید اما سکوت چرا؟

چرا از بی برنامگی واز سر شکم سیری و بی توجهی شما مردم را معذب تر میکنید؟

صد البته که سواره خبر از پیاده ندارد وآن مجموعه وزیران متمول خبراز زندگی روزمره مردم که آرزوی کمترین حق وحقوق اجتماعی خواهانند را ندارند!چه شد آن وعده وعید ها؟

چکار کردید با آن دلار بیچاره که درجه ترموستاتش رادردست دارید اما به نفع مردم و جامعه فتیله اش را پائین نمی کشید؟

اقتصاد مقاومتی وتعیین فرمانده چه حاصلی داشت؟

مبارزه با فساد چطور؟این بود بهبود وضعیت معیشتی و اقتصاد مردم و کشور یا نتیجه اش گرانی واحتکار شده است؟

آن فراوانی کالا واقلام ضروری که مرتب با اقتدار سخن به میان می آوردیدهمین بود که پوشک بچه هم کمیاب و نایاب شود؟

کجاست آن رونق های فضای کسب و کار که نتیجه ای جز بیکاری عاید دیگری برای مردم نداشت؟ لطفا مرحمت نموده امید را در ناامیدی ها رها کنید وبروید.

مرحبا، خداقوت و دستمریزاد این همه خدمات جزء کدام اصل از اصول قانون اساسی هست.