به گزارش چغادک نیوز به نقل از تسنیم، علی‌محمد عظیمی با حضور در برنامه «ارغنون» با اشاره به روند تولید ساز در گذشته و مقایسه آن با امروز گفت: برای تولید سنتور از اره استفاده می‌شود و هرچند در گذشته هم از این ابزار استفاده می‌کردند، ولی چوب ساز را تراش می‌دادند تا به اندازه لازم برسد. استاد زنده یاد ناظمی عقیده و باور داشت که ساز سنتور را باید تراشید تا به قطرهای مختلف دست یافت. امروز هم شاید برای شکل دهی به صفحه سنتور از برش استفاده کنند؛ ولی اصلِ این کار باید توسط تراش صورت گیرد.

به گفته عظیمی ارزش سازی همچون تار، کندن و تراش دادن با مقار است و جای کنده کاری‌ها بر این ساز، به سان خطاطی با قلم است که هر هنرمند، ارزش هنرِ دستِ خود را بر روی آن هک می‌کرده و باقی می‌گذارد.

این سازنده تار و سنتور از توفیق بسیار خوب هنرمندان ایران در ساخت ساز سخن گفت و افزود: جوانان در این زمینه سازهای بسیار خوبی تولید می‌کنند و اگر درشت‌گویی نباشد، شخصا از سازِ تولیدی دیگران استفاده می‌کنم.

وی دلیل رشد سریع هنرمندانِ تولیدگرِ ساز را در چند مورد برشمرد و گفت: دلیل اول این است که در سال‌های اولیه انقلاب به اساتید موسیقی دسترسی نداشتیم و همه چیز برهم ریخته بود و کسی نبود که ما را راهنمایی کند. در این بین جوانان دسترسی خوبی به علمِ این هنر داشته و دارند و بسیاری اساتید، جوان‌ترها را بی هیچ چشم داشتی راهنمایی کردند. همچنین اساتیدی بودند که شاگردانی بسیار زبده تربیت کردند که امروز به استادکارانِ موسیقی بدل شده‌اند.

عظیمی ادامه داد: در بخشِ ساختِ ساز در میراث فرهنگی استاد زنده یاد قنبری شاگردان بسیاری را تربیت کرد که امروز به استادکارانی قابل، بدل شده و در سطوح بین المللی، مطرح هستند.

این نوازنده تار و سنتور در مصاحبه با رادیو گفت‌وگو، در رابطه با چرایی افزایش کمی سازندگان ساز، گفت: پس از اعمال محدودیت‌ها -که در بالا گفته شد- فعالان این رشته سعی کردند تولیداتی ماندگار ارائه دهند؛ درست به سانِ ساخته‌های موسیقیایی که در حافظه هنری ما ماندگار شده‌اند و نمی‌توان برای آن زمان و محدوده تعریف کرد.