رویترز طی گزارشی با اشاره به ذخایر غنی نفت و گاز ایران نوشت: بازگشت احتمالی ایران به بازار به عنوان یک صادر کننده مهم موجب تغییر معادلات در بازار نفت خواهد شد، هم به دلیل پایین بودن هزینه های تولید و هم به دلیل کیفیت نفت این کشور.

به گزارش "چغادک نیوز"، رویترز نوشت: ایران دارای برخی از بزرگترین و جذاب ترین منابع نفتی در جهان است، بنابراین هرگونه کاهش تحریم ها می تواند تاثیری قابل توجه بر بازارهای نفت و گاز در نیمه دوم دهه جاری میلادی داشته باشد.

بازگشت احتمالی ایران به بازار به عنوان یک صادر کننده مهم موجب تغییر معادلات در بازار نفت خواهد شد، هم به دلیل هزینه های پایین تولید و هم به دلیل کیفیت نفت این کشور.

بر اساس آمارهای بی پی، حجم ذخایر نفتی اثبات شده ایران ۱۶۰ میلیارد بشکه است که تقریبا ۱۰ درصد کل ذخایر نفتی جهان را تشکیل می دهد و این کشور را پس از ونزوئلا (۳۰۰ میلیارد بشکه)، عربستان (۲۶۵ میلیارد بشکه) و کانادا (۱۷۵ میلیارد بشکه) در مقام چهارم قرار می دهد.
ایران همچنین بزرگترین ذخایر گازی اثبات شده جهان به حجم تقریبی ۳۴ تریلیون متر مکعب ( ۱۸ درصد کل ذخایر گازی جهان) را در خود جای داده که این کشور را بالاتر از روسیه (۱۷ درصد) و قطر (۱۳ درصد) قرار داده است.

منابع نفتی ایران غنی هستند و هزینه استخراج آنها نسبتا پایین است.

نفت در ایران به صورت تجاری از سال ۱۹۰۸ استخراج می شود و از این جهت این کشور از قدیمی ترین تولید کنندگان نفت جهان به شمار می رود.

تولید نفت ایران در سال ۱۹۷۴ به اوج خود یعنی روزانه بیش از ۶ میلیون بشکه رسید و به رغم وقوع انقلاب، جنگ و تحریم ها این کشور همچنان تا سال ۲۰۰۸، روزانه ۴٫۲ میلیون بشکه تولید داشت.

تحریم های اعمال شده از سوی آمریکا و اتحادیه اروپا تولید این کشور را از سال ۲۰۱۲ به این سو به ۳٫۴ میلیون بشکه کاهش داده است.

ایران روزانه حدود ۲ میلیون بشکه نفت خام و فرآورده های پالایشی خود را مصرف می کند و بدین ترتیب یک تا یک و نیم میلیون بشکه نفت برای صادرات باقی می ماند، در حالی که این رقم قبل از تحریم ها ۲٫۵ میلیون بشکه بود.

اگر تحریم ها کاهش یابد یا برداشته شود، تولید و صادرات نفت ایران می تواند در طول یک بازه ۱۲ ماهه، بین ۶۰۰ هزار تا یک میلیون بشکه در روز افزایش یابد.

در میان مدت، تولید نفت ایران می تواند ۲ یا حتی ۳ میلیون بشکه در روز افزایش یابد که البته این به قیمت ها و توانایی این کشور برای جذب سرمایه گذاری و تجهیزات و شراکت با شرکت های بزرگ بین المللی بستگی خواهد داشت.

مرحله اول بازگشت ایران به بازار جهانی نفت احتمالا در سال های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ اتفاق خواهد افتاد، اما افزایش بیشتر تولید و صادرات نفت این کشور بعید است قبل از سال های ۲۰۱۸ یا ۲۰۲۰ رخ دهد.

ایران دارای توان کارشناسی بالای داخلی در زمینه زمین شناسی و مهندسی نفت است، اما به شدت نیازمند دسترسی به تجهیزات و فن آوری های مدرن و همچنین سرمایه گذاری قابل توجه و مدیریت بهتر صنعت نفت و گاز است.

با توجه به اینکه برخی از چاه ها در ایران برای مدت ۵۰ سال یا بیشتر مورد استخراج قرار گرفته اند و توان تولید آنها به شدت کاهش یافته است، برداشت نفت بیشتر از آنها نیازمند فن اوری گران قیمت و پیچیده است. به همین دلیل چندان نمی توان به ارقام مربوط به ذخایر «اثبات شده» که توسط ایران منتشر می شود اعتماد کرد.

اگر تحریم ها برداشته شود و این کشور به سرمایه خارجی و مدرن ترین تکنولوژی ها و تخصص مورد نیاز دسترسی داشته باشد، تهران می تواند در طی ۲ تا ۳ سال به تولید ۴٫۵ میلیون بشکه و تا پایان دهه جاری به تولید ۵ میلیون بشکه یا بیشتر برسد.