به گزارش چغادک‌نیوز: امین افضل‌پور، شاعر، نویسنده و نظریه‌پرداز شعر دیداری–گرافیکی، با انتشار مانیفست «طراشعر: بیداری بصری»، چارچوب نظری و عملی یکی از نوترین جریان‌های ادبی ایران را معرفی کرد.

در این مانیفست، طراشعر به عنوان «جنبشی انقلابی در شعر فارسی» تعریف شده است؛ حرکتی که می‌کوشد شعر را از محدوده‌ی صدا و ریتم شنیداری فراتر برده و با بهره‌گیری از عناصر گرافیکی و بصری، تجربه‌ای چندلایه و فعال برای مخاطب خلق کند.

افضل‌پور در این مانیفست تأکید می‌کند که «کلمات نه تنها صدا، بلکه تصویر نیز هستند» و هر واژه، شکل و فرم بصری‌اش بخشی از معنا را منتقل می‌کند.

او با ارائه اصول کلیدی طراشعر، بر ضرورت تعامل میان واژه و تصویر، استفاده از استعاره‌های دیداری، آزادی از قواعد سنتی قافیه و وزن، و بهره‌گیری از فناوری‌های دیجیتال تأکید کرده است.

به گفته‌ی وی، طراشعر مخاطب را از حالت منفعل خارج می‌کند و او را به مشارکت در فرآیند خلق شعر فرا می‌خواند؛ شعری که همزمان خوانده، دیده و حس می‌شود.

این مانیفست، شعر را به عنوان یک هنر چندحسی معرفی می‌کند که میان شنیدن و دیدن تعادلی تازه برقرار می‌سازد.

افضل‌پور در کتاب تازه‌اش با عنوان «طراشعر»، مجموعه‌ای از نمونه‌ها، نقدها و مقالات نظری را گردآوری کرده تا مسیر این سبک نو را برای شاعران، پژوهشگران و هنرمندان هموار کند.

وی معتقد است طراشعر می‌تواند «پلی میان سنت‌های بصری ایران همچون خوشنویسی و مینیاتور، و ابزارهای مدرن دیجیتال» ایجاد کند و به ادبیات معاصر ایران بُعدی جهانی ببخشد.

او طراشعر را نه صرفاً یک سبک شعری، بلکه «جنبشی بصری در ادبیات» می‌داند و می‌گوید:
«بیایید کلمات را از زنجیر صدا رها کنیم و به قاب تصویر ببندیم!»

این مانیفست، چشم‌اندازی تازه برای شعر فارسی ترسیم می‌کند؛ شعری که دیگر تنها شنیده نمی‌شود، بلکه دیده می‌شود، حس می‌شود و با مخاطب معاصر در دنیای دیجیتال وارد گفت‌وگویی زنده می‌گردد.