متن فارسی:

به گزارش چغادک‌نیوز: غزه، گهواره‌ای در آتش است، وا مصیبتا از جنگ، آن‌جا که دیوارها پیش از تولد کودک فرو می‌ریزند و مادرها پیش از بوسیدن پیشانی نوزادشان شهادتین می‌خوانند، دیگر سقفی نمانده که سایه‌اش امن باشد، دری نمانده که صدای کوبیدن مرگ از آن نیاید، غزه نام زنی‌ست که با تکه‌های لباس پاره‌اش زخم پسرکش را می‌بندد با دستانی که دیگر حتی توان لرزیدن هم ندارند، و آن کودک، که نیمی از بدنش زیر آوار است، هنوز با لبخندی کوچک به آسمانی نگاه می‌کند که فقط وعده‌ی آتش می‌دهد.

کدام عدالت، کدام قانون، کدام سازمان کور این صدای بی‌کسی‌ها را شنیده‌ است؟ وقتی تمام جهان با هندزفری‌های صلح بر فریاد ما سکوت می‌زنند؟ غزه، بزرگ‌ترین زندان بی‌سقف دنیاست، و کودکانش زندانیانی‌اند که جرم‌شان زاده‌شدن در سمت اشتباه تاریخ است؛ اما باور کنید، که آن‌ها هنوز زندگی را زمزمه می‌کنند، میان آوار و دود، میان گرسنگی و درد، چون زن غزه بلندترین تعریف مقاومت است؛ و کودک غزه، کوتاه‌ترین راه رسیدن به آسمان.

✍️ سهیلا شعبانی

/ انتهای پیام

طفل غزه، أقصر طریق إلى السماء

المقدّمه:

فی وسط الرکام والدخان، لا تزال نساء وأطفال غزه یهمسون بالحیاه؛ حیث تتلو الأمهات الشهادتین قبل احتضان موالیدهن، وینظر الأطفال إلى سماء لا تعدهم إلا بالنار، وهم نصف جسد تحت الأنقاض.

النص العربی:

بحسب تقریر موقع چغادک‌نیوز: غزه، مهد فی النار، یا ویل الحرب، هناک، فی غزه، تنهار الجدران قبل أن یولد الطفل، والأمهات قبل أن یقبّلن جبین أطفالهن یتلون الشهادتین، لم یبقَ سقف یمنح ظله الأمان، ولا باب لا یُسمع منه دقّ الموت، غزه اسم امرأه، بقطع من ثیاب ممزقه، تضمّد جرح ابنها، بیدین لم تعد تملک حتى القدره على الارتعاش، والطفل، الذی نصف جسده تحت الأنقاض، لا یزال بابتسامه صغیره ینظر إلى سماء لا تعده إلا بالنار.

أی عدل؟ أی قانون؟ أی منظمه عمیاء سمعت هذا الصوت المنسی؟ بینما العالم کله، بسماعات السلام، یصم آذانه عن صرخاتنا؟ غزه، أکبر سجن بلا سقف فی العالم، وأطفالها سجناء جریمتهم، أن یولدوا فی الجانب الخطأ من التاریخ، لکن صدّقوا، هم لا زالوا یهمسون بالحیاه، بین الأنقاض والدخان، بین الجوع والألم، فإنّ امرأه غزه، أعلى تعریف للمقاومه؛ وطفل غزه، أقصر طریق إلى السماء.

✍️ کتبتها: سهیلا شعبانی

/ نهایه الرساله