به گزارش چغادک نیوز، بسیاری از ورزشکاران علاوه بر افتخارآفرینی در میادین ورزشی، در صحنه های دیگر هم افتخارآفرین بوده‌اند؛ قابی که شاید خیلی از ما هرگز آنها را در آن ندیده باشیم؛ قابی از روح پهلوانی، غیرت ایرانی و دستانی آسمانی. همین قاب دیده نشده یا کمتر دیده شده است که مدال اصلی ورزشکاران و قهرمانان ورزشی ما به شمار می رود.

علی داوودی از آن دست ورزشکارانی است که همیشه قدرت نمایی و زورآزمایی‌اش را در میادین بین‌المللی دیده‌ایم. با بالا بردن وزنه‌هایش خوشحال شده‌ایم و از مدال‌آوری‌اش احساس غرور کرده‌ایم اما افتخار اصلی او به میادین مسابقه خلاصه نمی‌شود.

آن روز که مرد نقره‌ای المپیک ایران دست در دست مردم در بحران کرونا در کمک مومنانه باعث خوشحالی هم وطنان می‌شود، باید روح پهلوانی او را دید و تحسین کرد. آن زمان که علی داوودی در کنار مردم برای کمک دست به خیر می‌شود و بسته‌های تهیه شده را به منزل هم وطنان می‌رساند را هم باید دید و احساس غرور کرد. در واقع، باید به دنبال قهرمانی واقعی، در همین عرصه ها بود که یا دیده نشده یا کمتر دیده شده.

او در دو سال اخیر بارها در کمک به محرومان و نیازمندان حضور داشته که دیده نشده یا کمتر دیده شده است. اگر ورزشکاران ما در این میادین مدال خدمت را از مردم بگیرند، بی تردید ماندگاری خواهند داشت و می توان اذعان داشت که وظیفه و مسئولیت اجتماعی خود را ایفا کرده اند. اکنون، اگر مرحوم علامرضا تختی در اذهان مانده، اگرچه بی ارتباط با افتخارات ارزشمندش در عرصه قهرمانی هم هست اما رفتار و مسلک اجتماعی اش بوده که باعث شده تا جهان پهلوان نام گیرد. فراموشی نام و یاد بسیاری از قهرمانان کشور نشان می دهد که راز ماندگاری، فقط مدال ها و پیروزی های نیست.

البته، کم نیستند “داوودی‌هایی” که گام در این اقدام های مومنانه و خیرخواهانه گذاشتند تا نشان دهند در کنار مردم بوده و برای خوشحالی آنها، چه در میدان رقابت و چه در میدان خدمت، به دنبال شاد کردن دل مردم هستند. اکنون، به بهانه افتخارآفرینی داوودی در المپیک توکیو و رسیدن به مدال نقره، می توان از این وظیفه شناسی و رفتار پسندیده اجتماعی وی یادی کرد./فارس