به گزارش چغادک نیوز: عزیزه بوصید خلف پور در یادداشتی به مناسبت آزاد سازی خرمشهر نوشت:خرمشهر را خدا با دستان که وبه چه قیمتی آزاد کرد؟خرمشهر شهرخون، شهر لاله های پرپر، شهرمردمان غیور را خدا آزاد کرد.

آزادی خرمشهر
خرمشهر پس از ۵۷۶ روز یعنی ۸سال، اشغال توسط نیروهای ارتش عراق،  در روز سوم خرداد ماه سال ۱۳۶۱پس گرفته شد وشورای عالی انقلاب فرهنگی روز سوم خرداد را به عنوان روزمقاومت، ایثار وپیروزی در تاریخ تقویم رسمی ایران نامگذاری کرد.

مردم خوزستان ۸سال در برابر دشمن جنگیدند تا کشور در صلح وآرامش امروز به سر ببرد، پس جشن آزادی نگیرید، جشن پیروزی نگیرید وقتی مردمانش هنوز از ابتدایی ترین شرط زندگی یعنی آب وخاک رنج می برد،
خرمشهر جشن نمیخواهد، تقدیر، تمجید وتعریف نمیخواهد؛ آنها وظیفه انسانی خود را در آن زمان انجام دادند،دفاع از حریم کشور؛
مردم خوزستان ۸سال در برابر توپ و تانک دشمن ایستادگی کردند ودر تمام تاریخ ثابت کردند، هیچ دشمنی نمی‌تواند حتی وجبی از خاکش را تصاحب کند.

اما اما اما
اما اکنون بیش از ۴۰سال آزادی از جنگ با دشمن، از نبود هوای پاک و آب تمیز رنج می برند، آب وخاک خوزستان شرایط خوبی ندارد و همه هم این را خوب می‌دانند.

چگونه می‌توان جشن آزادی خرمشهر را گرفت؟ وقتی که نفس مردمانش از هوای آلوده به شماره افتاده است.
چگونه می‌توان جشن گرفت؟ وقتی مردمانش آب شرب آنها غیر قابل شرب است.

چگونه می‌توان گفت: خدا خرمشهر را بعد از ۸ سال آزاد کرد با وجود اینکه بیش از ۴۰سال است مردمانش در گرد وخاک و بی آب اسیرند.

این حق خوزستان ومردمانش نیست که ۸ سال محصولات کشاورزی ودام آنان مورد هدف گلوله، توپ وتانک دشمن قرار گرفته بود و از زمان آزادی تاکنون هدف شوری آب وگرد وخاکش…

چگونه است؟ لوله های انتقال آب شرب به همه مناطق کشور رسیده باشد؛ اما مردم خوزستان از آن بهره ای نبرده اند؟؟؟

کسی نیست جواب سوالمان را بدهد، مگر خون چه مردمی رنگین تر از خون مردم خوزستان است؟؟؟ که اینگونه در حق آنان جفا شده وهیچکس هم پاسخ درستی نمی‌دهد.

مردم خرمشهر بعد از ۸سال جنگ سرزمینشان را آواره ای بیش تحویل نگرفتند واگر هم امروز کمی رنگ وروی شهر گرفته، فقط به همت مردمان غیور و دلیران وشجاعش بوده است، اگر خوزستان را مردمانش رها کرده بودند، که حالا باید می رفتیم با نخلهای سوخته و خانه های آوار شده اش عکس یادگاری می‌گرفتیم؛ اما مردمانش ساختند، همه چی را از نو ساختند، مردمی که هنوز که هنوزه در بعضی از شهرهای کشور لقب جنگ زده را دارند، کسانی که حتی معنی این کلمه را نمی‌دانند.

از این جالبتر بی مسولیتی مسولین نسبت به مردم خوزستان در روز سوم خرداد، باعث ریزش ساختمان متروپل آبادان بود وکشیدن جنازه ها از زیر آوار عجیب به شهدای آن زمان شبیه است.
مردم خوزستان همیشه تاوان داده اند، تاوان جنگ، تاوان بی مسئولیتی مسئولین، تاوان تاوان… اما هر تاوانی هم تاوان دارد.

حرف پایانی
از مسئولین لشکری وکشوری، رهبر عزیز کشورم، رئیس جمهور، سپاهیان، ارتشیان، بسیجیان وتمام کسانی که فکر می‌کنند، دینی در برابر این مردم به گردنشان است، پای کار بیایند مشکل بزرگ آب وخاک خوزستان را حل کنند همین بزرگترین تقدیروتشکر است.

خرمشهر بعد از ۸سال آزاد شد ولی بیش از ۴۰سال درگرد وخاک وآب شور محاصره شده است./ انتهای پیام