به گزارش چغادک نیوز: عزیزه بوصیدخلف پور در یادداشتی نوشت: نهم اردیبهشت ماه، سال ۱۳۵۸ در راستای مشارکت توده مردم مسلمان ایران درتعیین سرنوشت خویش (امام خمینی رحمهالله) فرمان تاریخی خود را مبنی بر تثبیت حاکمیت ملت ایران،  برسرنوشت خویش و تشکیل شورای اسلامی به شورای انقلاب اعلام کرد.

شورا یک نهاد جمعی تصمیم گیری مبتنی برشیوه دمکراسی است؛ در چنین چارچوبی برای تک روی فردگرایانه باقی نمی‌ماند، بنابراین ضروری است آن دسته از افرادی که با نگرش غیر از این به عضویت شوراها درآمده اند، نگاه خویش را تغییر دهند.

حدود یکسال از شروع به کار شوراها می گذرد؛ اما کماکان شاهد آن هستیم که در خیلی از شوراها اختلاف، دودستگی، عدم همبستگی و همدلی مانند دوره های قبل به قوه خود باقی است و تمام شعارهای دوره انتخاباتی از اتحاد، یکدلی، همبستگی توهمی بیش نبوده است.

بعضی از اعضای شوراها تبدیل به ماشین امضا شده اند، و هیچگونه دخلی در اتفاقات و تصمیمات شورا ندارند؛ دو دستگی و اختلافات اعضای شورای شهرها، آفتی است که به ضرر مردم نیز تمام شده است، برخی باند بازی و در برخی موارد نادیده گرفتن منافع عمومی مردم در شورای ششم، از یک سو و از سوی دیگر اعضای شورا بجای طرفداری از مردم برای احقاق حقوق آنان، به طرفداری و جانبداری از شهردار می پردازند و همین معضل کافی است که مردم نسبت به نمایندگان خود دلسرد و ناامید شوند، اعضای شورایی که خود منتخب همین مردم هستند و بواسطه همین مردم بر کرسی قدرت نشسته اند؛ اکنون مردم را از خود نمی‌دانند و حائلی بین آنان و مردم ایجاد کرده اند.

(و امرهم شوری بینهم)
شورا یعنی شور، مشورت، اتحاد، همدلی، یکی بودن، شورا یعنی بهترین تصمیم‌ها در بدترین شرایط، شورا یعنی به روی کار آمدن افراد توانمند و پویا برای رفع مشکلات مردم؛ اما اینک این محل خود به بزرگترین مشکل شهرها تبدیل شده است؛ چند عضو شورا نمی‌توانند یک جا دورهم جمع شوند مشکل خودشان را حل کنند، بعد انتظار می رود مشکلات مردم و شهر را رفع کنند و در این میان مردم متحمل ضرر این اختلافات هستند

باوجود نزدیک به یکسال از شروع بکار شورا و باوجود درخواست‌های زیاد شهروندان برای یک دیدار مردمی اما هنوز که هنوز موفق نبوده اند، اعضای شورا چرا از روبرو شدن با مردم میترسند؟
مگر همین مردم نبودند که با وعده های زیاد آنان پای صندوقهای رای آمدند؟
پس کو آن وعده ها؟
آن شعارها؟
ما آمد ایم تا … .

انتظارات مردم از نمایندگان خود در روز شورا اینگونه است.

１-  برطرف کردن اختلافات، دودستگی بین خود وتقویت حس همدلی، اتحاد، همبستگی وایمان

２-  با مردم صادق باشند، آنها منتخب همین مردم اند و در تمام امورات خود، با مردم شفاف باشند.

３-  پاسخگوی سوالات مردم مانند زمان انتخابات در فضای مجازی باشند.

４-  نشست‌های صمیمی وچهره به چهره با مردم وشنیدن مشکلات آنان را هر چند ماه یکبار در برنامه خود بگنجانند.

５-  سامانه ای برای بارگذاری تصاویر جلسات، دیدار با مسئولین و شفافیت همه مسائلی که مرتبط با حق و حقوق مردم است، راه اندازی کنند.

６-  ایجاد حفظ و تقویت حسن شهرت، اعتبار، حیثیت  برای شورا و تقویت رضایتمندی در شهروندان و همچنین سنجش مستمر عملکرد خود از سوی مردم

７-  حافظ اموال بیت المال باشند واز هدر رفتن و آلوده شدن به اصراف آن خودداری کنند.

گر به شورا راه یابد پای من
هرچه ویران است عمران میکنم
می روم هر شب به میدان های شهر
هرچه ساعت بود میزان میکنم
مشکلات شهرتان را رتق وفتق
پشت میز وپشت فرمان میکنم
چاله های شهر را چاه عمیق
هرچه دالان بود خیابان میکنم
پایان./ عزیزه خلف پور