در دنیای جدید نقش حاکمیت در فرآیند انتشار اخبار و ماهیت عملکرد اطلاع رسانی عمومی تغییری بنیادین کرده است. با فراوانی وسایل ارتباطی و گسترش شبکه های اجتماعی دیگر هیچ چیزی پنهان نمی ماند و اکنون تنها جریان های حاکم می توانند در چگونگی بیان موضوع دخالت کنند و اگر هوشمند و زیرک باشند بر موج سوار شوند.

به گزارش "چغادک نیوز"،محمدرضازائری در روزنامه خراسان نوشت: یکی از لوازم ضروری و ابتدایی ایجاد همدلی و همزبانی میان مردم و دولت برخورد صادقانه و نقل دقیق وقایع برای افکار عمومی و در یک کلام محرم دانستن مردم است . تعهد حاکمیت اسلامی به مردم این است که به تعبیر امیرالمؤمنین علی علیه السلام جز در موارد خاص امنیتی و دفاعی همه چیز را همان طور که هست با شفافیت و صراحت با مردم در میان بگذارد.

در دنیای جدید نقش حاکمیت در فرآیند انتشار اخبار و ماهیت عملکرد اطلاع رسانی عمومی تغییری بنیادین کرده است. با فراوانی وسایل ارتباطی و گسترش شبکه های اجتماعی دیگر هیچ چیزی پنهان نمی ماند و اکنون تنها جریان های حاکم می توانند در چگونگی بیان موضوع دخالت کنند و اگر هوشمند و زیرک باشند بر موج سوار شوند. حتی اگر چنین نباشد باز این پرسش جدی مطرح می شود که اساسا چه کسی می تواند تصمیم بگیرد که اطلاع رسانی در یک موضوع خاص مصلحت هست یا نه، و چه چیزی را مردم باید بدانند و چه چیزی را نباید بدانند؟ آیا جز این است که مسئولان وکیل مردمند و باید به همین مردم پاسخگو باشند و نمی توانند سرخود تصمیم بگیرند ؟ همدلی و همزبانی رابطه ای متقابل دارند، از همدلی همزبانی می زاید و همزبانی بر همدلی می افزاید . زمانی این رابطه متقابل می تواند پایداری و استحکام بیابد که مردم اطمینان داشته باشند همه چیز را قبل از بیگانگان می توانند از صداقت و صراحت خدمتگزارانشان در دولت بشنوند.

شاید به نظر برسد برخی موضوعات ساده و ظاهرا کم اهمیت مثل یک حادثه در فلان ساختمان دولتی یا یک تخلف اداری در بهمان سازمان چیزی نیست که به سرعت و با دقت به مردم اطلاع داده شود و چنین مواردی در مقابل مسائل کلان و با اهمیتی چون مذاکره با آمریکا یا حمله عربستان به یمن به حساب نمی آید.

یکی از چالشهای جدی در رابطه میان مردم و دولت ، ایجاد اعتماد مردم نسبت به اخبار رسمی است ، زیرا اگر اعتماد عمومی اندک اندک (با همین موارد ساده و به ظاهر کم اهمیت و کوچک) آسیب دید و ضعیف شد، در درازمدت ضربه ای به استحکام اجتماعی وارد می شود که به هیچ شکلی قابل جبران نیست.

دقت، سرعت، صراحت و شفافیت اطلاع رسانی در همان مواردی که به نظر ما کم اهمیت است می تواند اعتماد مخاطب را برای مسائل کلان جلب کند و بر عکس اگر در همین موارد پیش پا افتاده که مخاطب از نزدیک لمس کرده ، اعتماد پیدا کرد آن وقت حرف ما را در مسائل کلان و دور که نمی تواند مستقیما لمس کند خواهد پذیرفت . نباید بیان واقعیت ها برای چاره اندیشی و مطالبه از مسئولان به عنوان تضعیف نظام تلقی شود و اساسا معنی حفظ نظام این نیست که خطای یک مسئول یا مشکلات جاری کشور و حتی واقعیت هایی چون اعتیاد ، مصرف مشروبات الکلی ، فعالیت گروه های انحرافی و… را انکار کنیم. یکی از عوامل متعدد و متنوع گرایش مردم به شبکه های ماهواره ای برخورد تعارف آمیز و کلیشه ای رسانه های رسمی با اخبار است و روزی باید متولیان و بانیان این رویکرد مورد پرسش و مؤاخذه قرار گیرند که چرا باعث شدند اعتماد مردم به رسانه های رسمی نظام آسیب ببیند؟ همیشه وقتی در آستانه انتخابات پای تعارف به میان می آید همه ما، مردم را مومن و همیشه در صحنه و آگاه و فهیم خطاب می کنیم ولی وقتی قرار است در موضوعی حساس برای سرنوشت آن ها تصمیم بگیریم یا در برخی حوادث و مسائل آن ها را از واقعیت ها باخبر سازیم دیدگاهمان تغییر می کند! آیا این مردم آگاه و همیشه در صحنه و مؤمن محرم نیستند؟

مشرق