نحوه میهمان نوازی در سیره اهل بیت(ع) | پایگاه خبری تحلیلی چغادک نیوز
×

منوی بالا

منوی اصلی

دسترسی سریع

اخبار سایت

true

ویژه های خبری

true
    امروز  جمعه - ۱۰ فروردین - ۱۴۰۳  
false
true
نحوه میهمان نوازی در سیره اهل بیت(ع)

در مهمانی اگر آداب و سنن اسلامی مراعات شود، دیگر مهمان، اسباب زحمت نخواهد شد، بلکه مایه برکت و سبب خوشحالی خواهد بود. مهمان حبیب خدا و مایه برکت است، هدیه‌ای از سوی پروردگار و عامل افزایش رزق و سبب آمرزش گناهان صاحب‌خانه و سبب نزول مغفرت الهی است.

به گزارش "چغادک نیوز"، یکی از صفات بسیار پسندیده – که اگر در هر فرد وجود داشته باشد، فضیلتی بزرگ محسوب می‏شود – مهمانداری و مهماندوستی است. تمامی پیامبران به این صفت زیبا و پسندیده آراسته بودند و یکی از صفات بارز آنان مهماندوستی بود. ما هیچ پیامبری را سراغ نداریم که از مهمان روگردان بوده باشد. در مهمانی اگر آداب و سنن اسلامی مراعات شود، دیگر مهمان، اسباب زحمت نخواهد شد، بلکه مایه برکت و سبب خوشحالی خواهد بود. مهمان حبیب خدا و مایه برکت است، هدیه‌ای از سوی پروردگار و عامل افزایش رزق و سبب آمرزش گناهان صاحب‌خانه و سبب نزول مغفرت الهی است.
 

نحوه میهمان نوازی در سیره اهل بیت(ع)//// در حال انجام////

اسلام خانه ‏ای را که مهمان داخل آن نمی ‏شود و همچنین کسی را که ‏مهمانداری نمی‏ کند و از مهمان فراری است، مذمت کرده است. همانطور که مهمان نوازی یک وظیفه اخلاقی و دینی است و سرانجام محصول آن هم، محبت و یکرنگی در زندگی می‌باشد، پیشوایان بزرگ ما دوست داشتند تا می توانند از «تجملات» کم کنند و به صفای آن بیفزایند. در همین زمینه «اهمیت میهمان نوازی» را  در سیره اهل بیت(علیهم السلام) را بخوانید:

نحوه میهمان نوازی در سیره اهل بیت (علیهم السلام)

مؤمن، میهمانش را گرامی می دارد
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:
مَن کانَ یُؤمِنُ بِاللّه و َالیَومِ الآخِرِ فَلیُکرِم ضَیفَهُ؛(۱) هر کس به خدا و روز قیامت ایمان دارد، باید میهمانش را گرامى دارد.

میهمان، روزى خود را مى آورد
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:
اَلضَّیفُ یَنزِلُ بِرِزقِهِ وَ یَرتَحِلُ بِذُنوبِ أَهلِ البَیتِ؛(۲) میهمان، روزى خود را مى آورد و گناهان اهل خانه را مى برد.

شرط ورود فرشتگان
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:
کُلُّ بَیْتٍ لَا یَدْخُلُ فِیهِ الضَّیْفُ لَا یَدْخُلُهُ الْمَلَائِکَه؛(۳)هر خانه اى که میهمان بر آن وارد نشود، فرشتگان واردش نمى شوند.

نهی از تکلف بیش از توان به جهت مهمان
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:
لا یَتَکَلَّفَنَّ أَحَدٌ لِضَیفِهِ مالا یَقدِرُ؛ (۴) هیچ کس نباید بیش از توانش خود را براى میهمان به زحمت اندازد.

به زن و فرزندانت اجحاف نکن
امام رضا (علیه السلام) می فرمایند:
أَنَّهُ دَعَاهُ رَجُلٌ فَقَالَ لَهُ عَلِیٌّ علیه السلام قَدْ أَجَبْتُکَ عَلَى أَنْ تَضْمَنَ لِی ثَلَاثَ خِصَالٍ قَالَ وَ مَا هِیَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ قَالَ لَا تُدْخِلْ عَلَیَّ شَیْئاً مِنْ خَارِجٍ وَ لَا تَدَّخِرْ عَنِّی شَیْئاً فِی الْبَیْتِ وَ لَا تُجْحِفْ بِالْعِیَالِ قَالَ ذَاکَ لَکَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ فَأَجَابَهُ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِب‏؛(۵) مردى امیر المؤمنین علیه السلام را به میهمانى دعوت کرد. حضرت فرمودند: مى پذیرم به شرط این که سه قول به من بدهى. عرض کرد: چه قولى اى امیر المؤمنین؟ فرمودند: از بیرون چیزى براى من تهیه نکنى، حاضرى خانه ات را از من دریغ ننمایى و به زن و فرزندانت اجحاف نکنى. عرض کرد: قبول مى کنم اى امیر المؤمنین. پس على بن ابى طالب علیه السلام دعوت او را پذیرفتند.

از میهمان کار نکش
امام صادق (علیه السلام) می فرمایند:
اِبنُ أبى یَعفورَ: رَأیتُ عِندَ أبى عَبدِاللّه  علیه السلام ضَیفا، فَقامَ یَوما فى بَعضِ الحَوائِج، فَنَهاهُ عَن ذلِکَ، و قامَ بِنَفسِهِ إلى تِلکَ الحاجَهِ، و قالَ علیه السلام: نَهى رَسولُ اللّه  صلى الله علیه و آله عَن أن یُستَخدَمَ الضَّیفُ؛(۶) ابن ابى یعفور: در خانه امام صادق علیه السلام میهمانى دیدم. روزى او براى انجام کارى برخاست. حضرت به او اجازه ندادند و شخصاً آن کار را انجام دادند و فرمودند: رسول خدا صلى الله علیه و آله از به کار گرفتن میهمان، نهى فرموده است.

ارزش میهمان نوازی
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:
کَفى بِالمَرءِ إثما أن یَستَقِلَّ ما یُقَرِّبُ إلى إخوانِهِ و کَفى بِالقَومِ إثما أن یَستَقِلُّوا ما یَقرُبُ بِهِ إلَیهِم أخُوهُم؛(۷) انسان را همین گناه بس، که آنچه را که تقدیم برادران میهمان خود مى کند کم شمارد و میهمان را همین گناه بس، که آنچه را که میزبانشان براى آنها فراهم مى کند کم شمارند.

آداب میهمانی رفتن
امام باقر (علیه السلام) می فرمایند:
إذا دَخَلَ أحَدُکُم عَلى أَخیهِ فى رَحلِهِ فَلیَقعُد حَیثُ یَأمُرُ صاحِبُ الرَّحلِ فَإنَّ صاحِبَ الرَّحلِ أَعرَفُ بِعَورَهِ بَیتِهِ مِنَ الدّاخِلِ عَلَیهِ؛(۸) هرگاه یکى از شما به خانه برادرش وارد شد، هر جا صاحب خانه گفت همان جا بنشیند، زیرا صاحب خانه به وضع اتاق خود از میهمان آشناتر است.

میزان پذیرایی
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:
اَلضَّیفُ یُلطَفُ لَیلَتَینِ، فَإذا کانَت لَیلَهَ الثالِثَهُ فَهُوَ مِن أَهلِ البَیتِ یَکُلُ ما أَدرَکَ؛(۹) میهمان تا دو شب پذیرایى مى شود، از شب سوم جزو اهل خانه به شمار مى آید و هر چه رسید بخورد.

حقوق میهمان
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:
اِنَّ مِن حَقِ الضَّیفِ اَن یُکرَم وَ اَن یُعِدَّ لَهُ الخِلال؛(۱۰) از حقوق میهمان است که میزبان او را احترام کند و برایش خلال دندان فراهم نماید.

شادمانی از میهمان نوازی
امام على (علیه السلام) می فرمایند:
رَأَى أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ حَزِیناً فَقِیلَ لَهُ مِمَّ حُزْنُکَ قَالَ لِسَبْعٍ أَتَتْ لَمْ یَضِفْ إِلَیْنَا ضَیْف‏؛(۱۱) [روزى] امام على علیه السلام غمگین دیده شد علت را از ایشان جویا شدند. فرمودند: چون هفت روز است که میهمانى بر ما وارد نشده است.

میهمان ناخوانده
امام صادق (علیه السلام) می فرمایند:
اِذا اَتاکَ اَخوکَ فَآتِهِ بِما عِندَکَ وَ اِذا دَعَوتَهُ فَتَکَلَّف لَهُ؛(۱۲) هرگاه برادرت ناخوانده بر تو وارد شد، همان غذایى که در خانه دارى برایش بیاور و هرگاه او را دعوت کردى در پذیرایى از او خودت را به زحمت بینداز.
 

نحوه میهمان نوازی در سیره اهل بیت(ع)//// در حال انجام////

با میهمان خود غذا بخور
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:
مَنْ أَحَبَّ أَنْ یُحِبَّهُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ فَلْیَأْکُلْ مَعَ ضَیْفِهِ؛(۱۳) هر کس دوست دارد که خدا و رسولش او را دوست داشته باشند، با میهمان خود غذا بخورد.

مراعات میزبان
امام صادق (علیه السلام) می فرمایند:
اِذا دُعىَ اَحَدُکُم اِلى  طَعامٍ فَلا یَستَتبِعَنَّ وَ لَدَهُ فَاِنَّهُ اِن فَعَلَ ذلکَ، کانَ حَراماً وَ دَخَلَ غاصِباً؛(۱۴) هرگاه یکى از شما به میهمانى دعوت شد، فرزندش را به دنبال خود راه نیندازد که اگر چنین کند، کار حرامى کرده و غاصبانه وارد خانه میزبان شده است.

حریم مهمان، تا سه روز است
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:
اَلضّیافَهُ اَوَّلُ یَومٍ وَ الثانى وَ الثالثُ وَ ما بَعدَ ذلِکَ فَاِنَّها صَدَقَهٌ تُصَدّق بِها عَلَیهِ؛(۱۵) میهمانى یک روز و دو روز و سه روز است، بعد از آن هر چه به او دهى صدقه محسوب مى شود.

از خدمت به میهمان حیا نکن
امام على (علیه السلام) می فرمایند:
 ثَلَاثٌ لَا یُسْتَحْیَا مِنْهُنَّ خِدْمَهُ الرَّجُلِ ضَیْفَهُ وَ قِیَامُهُ عَنْ مَجْلِسِهِ لِأَبِیهِ وَ مُعَلِّمِهِ وَ طَلَبُ الْحَقِّ وَ إِنْ قَل؛‏(16)
 از سه کار حیا نباید کرد: خدمت به میهمان، از جا برخاستن در برابر پدر و آموزگار خویش و طلب حق گرچه اندک باشد.

حسنات دهگانه
امام صادق (علیه السلام) می فرمایند:
اَلمَکارِمُ عَشرٌ، فَإنِ استَطَعتَ أن تَکونَ فیکَ فَلتَکُن… : صِدقُ الَباسِ ، وَ صِدقُ اللِّسانِ، و َأداءُ الأمانَهِ، وَ صِلَهُ الرَّحِمِ، و َإقراءُ الضَّیفِ، وَ إطعامُ السّائِلِ، و َالمُکافاهُ عَلىَ الصَّنائعِ، و َالتَّذَمُّمُ لِلجارِ، و َالتَّذَمُّمُ لِلصّاحِبِ، و َرَأسُهُنَّ الحَیاءُ؛(۱۷)
مکارم ده تاست: اگر مى توانى آنها را داشته باش … : استقامت در سختى ها، راستگویى، امانتدارى، صله رحم، میهمان نوازى، اطعام نیازمند، جبران کردن نیکى ها، رعایت حق و حرمت همسایه، مراعات حق و حرمت رفیق و در رأس همه، حیا.

میهمان را گرامى بدار
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:
لا تَزالُ اُمَّتى بِخَیرٍ ما تَحابّوا و َاَقامُوا الصَّلاهَ و َآتَوُا الزَکاهَ و َقَروا الضَّیفَ…؛(۱۸) امّتم همواره در خیر و خوبى اند تا وقتى که یکدیگر را دوست بدارند، نماز را برپا دارند، زکات بدهند و میهمان را گرامى بدارند…

به دیدن یکدیگر بروید
امام رضا (علیه السلام) می فرمایند:
تزاوَرُوا تَحـابـّوا و تَصـافَحُـوا و لا تَحـاشَمُـوا؛(۱۹) به دیدن یکدیگر روید تا یکدیگر را دوست داشته باشید و دست یکدیگر را بفشارید و به هم خشم نگیرید.

دست از سفره نکش
امام کاظم (علیه ‏السلام) می فرمایند:
اِنَّ رَسولَ اللّه‏ِ صلی الله علیه و آله کانَ اِذا اَتاهُ الضَّیْفُ اَکَلَ مَعَهُ وَ لَمْ یَرْفَعْ یَدَهُ مِنَ الْخِوانِ حَتّى یَرْفَعَ الضَّیْفُ یَدَهُ؛(۲۰) رسول خدا صلی الله علیه و آله هرگاه میهمان داشتند، با او غذا مى ‏خوردند و دست از سفره و غذا نمى‏ کشیدند، تا آن‏که میهمان دست از غذا خوردن بکشد.

پی نوشت ها:
۱- کافى(ط-الاسلامیه) ج۶، ص۲۸۵، ح۱
۲- جامع الاخبار(شعیری) ص ۱۳۶ – بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۷۲، ص۴۶۱، ح۱۴
۳- جامع الأخبار(شعیری) ص ۱۳۶
۴- نهج الفصاحه ص ۶۷۹ ، ح ۲۵۲۰
۵- عیون اخبارالرضا ج ۲ ، ص ۴۲ ، ح ۱۳۸
۶- کافى(ط-الاسلامیه) ج۶، ص۲۸۳، ح۱
۷- محاسن ص۴۱۴، ح۱۶۵
۸- بحارالأنوار(ط-بیروت) ج۷۲، ص۴۵۱، ح۲
۹- کافى(ط-الاسلامیه) ج۶، ص۲۸۳، ح۱
۱۰- کافى(ط-الاسلامیه) ج ۶، ص ۲۸۵، ح ۳
۱۱- مناقب آل ابى طالب(ابن شهر آشوب) ج ۲ ، ص ۷۳
۱۲- کافی(ط-الاسلامیه) ج ۶ ، ص ۲۷۵ ، ح ۶ – محاسن ص ۴۱۰، ح ۱۳۸
۱۳- مجموعه ورام  ج ۲، ص ۱۱۶
۱۴- کافى(ط-الاسلامیه) ج ۶ ، ص ۲۷۰، ح ۱
۱۵- کافى(ط-الاسلامیه) ج ۶ ، ص ۲۸۳، ح ۲
۱۶- تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص ۶۹ ، ح
۱۷- کافی(ط-الاسلامیه) ج ۲ ، ص ۵۵ و ۵۶ ، ح ۱
۱۸- امالى(طوسى) ص ۶۴۷ ، ح ۱۳۴۰
۱۹- بحارالانوار(ط-بیروت) ج ۷۵ ، ص ۳۴۷
۲۰- کافى(ط-الاسلامیه) ج ۶، ص ۲۸۶ ، ح ۴

false
true
false
true

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

√ کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
√ آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد


false