شرایط مکانى، نحوه تغسیل و محل خاکسپارى، از دیگر شروط مندرج در این وصیّت نامه است که اقرارات و محتویات آن توسط چند تن از معمّرین زمان تأیید شده است.

به گزارش "چغادک نیوز"، وصیّت نامۀ مورد پژوهش، توسط مظفرالدّین میرزا (شاه بعدى) در سال ۱۳۰۱ ه.ق نگاشته شده است. او در ابتداى این وصیّت نامه، به شرح مختصرى از عقاید و اعتقادات خود پرداخته و پس از آن، ضمن معرفى ناصرالدّین شاه قاجار، به عنوان موصى الیه و وکیل خود، به نحوه تقسیم اموال و املاک و وصیّت نسبت به تسویۀ قروض و دیون مالى و محل و نحوه تأمین منابع مالى آن پرداخته است؛ سپس سفارشاتى درارتباط با همسر مطلّقه‌اش، ام‌خاقان و دو دختر خود عزت الملوک و سرورالملوک نموده است. شرایط مکانى، نحوه تغسیل و محل خاکسپارى، از دیگر شروط مندرج در این وصیّت نامه است که اقرارات و محتویات آن توسط چند تن از معمّرین زمان تأیید شده است. در طول زمان، الحاقاتى توسط موصى، به متن اولیه اضافه گردیده است:

مشرق